Nad
Morzem Bałtyckim ukształtowały się różne typy
wybrzeży. Tam, gdzie morze styka się z
wysoczyznami moreny dennej, utworzyły się
klify, czyli strome ściany brzegu morskiego. Ich powstanie
jest wynikiem
abrazji. Polskie wybrzeże Morza Bałtyckiego jest nieustannie wyrównywane. Przyczyną tego są prądy przybrzeżne i falowanie.
Najintensywniej niszczone są klify. Materiał ze zniszczonych klifów – dzięki prądom przybrzeżnym i falowaniu – akumuluje się na załamaniach linii brzegowej,
tworząc mierzeje (
Mierzeja Wiślana,
Mierzeja Helska). Na wybrzeżu niskim, materiał skalny gromadzi się w miejscach, gdzie do morza dochodzą
zatorfione pradoliny. Wybrzeże takie jest podobne do wybrzeża mierzejowego – zbudowanego z piaszczystych
wydm.
Przykładem jest tak zwana
Mierzeja Kaszubska, ciągnąca się od jeziora
Sarbsko poprzez
Karwię, aż do
Jastrzębiej Góry. Niektóre odcinki wybrzeża, np. między
Osłoninem a
Rewą, są zatorfione.